میزان حاملگی به دنبال لاپاراسکوپی در زنان نابارور

Authors

فاطمه وحیدرودسری،

f vahid roudsari, آدرس: مشهد، دانشگاه علوم پزشکی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، بیمارستان قائم، e-mail: [email protected] صدیقه آیتی،

s ayati, مریم حسن زاده بشتیان،

m hasanzadeh bashtian, محمدتقی شاکری

mt shakeri

abstract

سابقه و هدف: لاپاراسکوپی یکی از روشهای ارزیابی علل ناباروری می باشد. که در تشخیص و درمان ناهنجاریهای لگنی، برطرف کردن چسبندگیها و بازکردن انسداد لوله ها، برداشتن میوم، کوتریزاسیون تخمدان در تخمدان پلی کیستیک، تخلیه کیست تخمدان نیز استفاده می شود و در میزان باروری نیز موثر است. لذا این مطالعه به منظور بررسی میزان باروری به دنبال لاپاراسکوپی درزنان نابارور انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 75 زن نابارور که تحت لاپاراسکوپی بدلیل عدم پاسخ به درمانهای ناباروی قرار گرفته بودند انجام شد. اطلاعاتی مشتمل بر سن، نوع و مدت نازایی، نوع جراحی انجام شده با لاپاراسکوپی و میزان حاملگی به دنبال عمل جراحی و فاصله زمانی وقوع حاملگی پس ازلاپاراسکوپی بررسی گردید. یافته ها: از 75 بیمار مورد مطالعه، 64 نفر (3/85%) بدلیل ناباروری اولیه و 11 نفر (7/14%) بعلت ناباروری ثانویه تحت لاپاراسکوپی قرار گرفتند. لاپاراسکوپی نشان داد که علل نازایی در بیماران مورد مطالعه چسبندگی، انسداد لوله های رحمی، مشکلات تخمدانی، آندومتریوز و کیست تخمدان می باشد و پس از درمان با لاپاراسکوپی 26 مورد (7/34%) حاملگی اتفاق افتاد. میانگین مدت زمان حاملگی پس از لاپاراسکوپی 9/9±3/15 ماه بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان می دهد که لاپاراسکوپی روش مناسبی در تشخیص و درمان ناباروری بوده و منجربه افزایش میزان باروری می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

درمان اندومتریوز در زنان نابارور لاپاراسکوپی شده

سابقه و هدف: حدود 50-25% خانم های نابارور و 10-3% خانم ها در سنین باروری به اندومتریوز مبتلا هستند. تشخیص قطعی اندومتریوز لاپاراسکوپی می باشد. در این بررسی فراوانی نسبی اندومتریوز، شدت بیماری و برنامه ریزی درمانی این بیماران بسته به شدت بیماری مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت سرشماری از اطلاعات پرونده 221 بیمار نابارور لاپاراسکوپی شده در طی سال های 80-1377 مراجعه کننده ...

full text

درمان اندومتریوز در زنان نابارور لاپاراسکوپی شده

سابقه و هدف: حدود 50-25% خانم های نابارور و 10-3% خانم ها در سنین باروری به اندومتریوز مبتلا هستند. تشخیص قطعی اندومتریوز لاپاراسکوپی می باشد. در این بررسی فراوانی نسبی اندومتریوز، شدت بیماری و برنامه ریزی درمانی این بیماران بسته به شدت بیماری مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت سرشماری از اطلاعات پرونده 221 بیمار نابارور لاپاراسکوپی شده در طی سال های 80-1377 مراجعه کننده ...

full text

بررسی شیوع آمنوره هایپوگونادوتروپیک در بیماران نابارور و میزان حاملگی به دنبال درمان

زمینه و هدف: آمنوره هیپوگونادوتروپیک یکی از انواع آمنوره اولیه است که در اثر کاهش ترشح gnrh از هیپوتالاموس ایجاد می شود و موجب ناباروری می گردد. با توجه به اینکه ناباروری یکی از مشکلات مهم 15-10% زوجین می باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع آمنوره هایپوگونادوتروپیک در بیماران نابارور و میزان حاملگی آنها در پاسخ به درمان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی- تحلیلی به منظور بررسی میزان بروز آمن...

full text

مقایسه میزان حاملگی به دنبال انتقال جنین تازه و جنین منجمد شده در زنان تحت درمان با روش‌های کمک باروری

مقدمه: منجمد کردن رویان‌ها به‌صورت بالقوه بهترین راه برای افزایش میزان باروری برای زنان در معرض سندرم تحریک بیش از حد تخمدان و زنان در خطر از دست رفتن عملکرد تخمدان می­باشد. با توجه به اهمیت موضوع و پیشرفت‌های روزافزون در دنیا در زمینه جنین‌های فریز و بارداری، مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان باروری و عوامل مؤثر بر آن به دنبال انتقال جنین تازه و جنین منجمد شده در زنان تحت درمان با روش­های کمک با...

full text

مقایسه‌ کلومیفن و تاموکسیفن بر حاملگی در زنان نابارور ناشی از اختلال تخمک‌گذاری

مقدمه: اختلال تخمک‌گذاری یکی از مهم‌ترین دلایل ناباروری در زنان است. در این بیماران به‌طور معمول از کلومیفن سیترات برای القای تخمک‌گذاری استفاده می‌شود. اما برخی بیماران به این دارو مقاومند یا به‌رغم تخمک‌گذاری موفق، قادر به حاملگی نیستند. تاموکسیفن ترکیب غیراستروئیدی مشابه کلومیفن است که برای القای تخمک‌گذاری (ovulation Induction) بکار می‌رود ولی عوارض نامطلوب کلومیفن را بر اندومتر ندارد. هدف:...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل

جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۲۵-۲۹

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023